ملك‌جهان خزاعي سال ۱۳۲۸ش در روستاي حيدرآباد شهرستان تربت حيدريه متولد شد. در چهارده سالگي به انگلستان رفت و در سن شانزده سالگي وارد دانشگاه شد. وي در سال ۱۹۶۷م در رشته‌ هنرهاي زيبا (نقاشي و مجسمه‏سازي) از دانشگاه لندن فارغ‌التحصيل شد و در ۱۹۷۲م در رشته‌ مديريت هنري از مدرسه‌ «افليد يونيورسيتي كالج لندن» فوق ليسانس گرفت و دوره‌ كارآموزي را در «رويال‏شكسپير» گذراند. او پيش از شروع فعاليت در سينما، سال ۱۹۷۰م در «رويال‌كورت» لندن طراح صحنه‌ و لباس ‌بود. خزاعي در همين سال‏ها نويسنده‌ و تصويرگر دو كتاب «سنگ صبور» و «شاهزاده آهو» در فرانسه بود و جايزه‌ بهترين نويسنده و تصويرگر كتاب سال را دريافت كرد به‏عنوان نويسنده‌ برگزيده‌ انجمن زنان در فرانسه شناخته‌ شد. وي در آنجا طراحي صحنه و لباس نمايش‌هاي مهابهارتا، اين موجود شگفت‌انگيز، دون ژوان و رستمي ديگر اسفندياري ديگر را بر عهده گرفت و تجربيات بيش‏تري اندوخت. خزاعي در سال ۱۹۷۲م به دعوت وزارت فرهنگ ‌و هنر وقت به ايران بازگشت و با سمت طراح دائمي اداره‌ تئاتر به كار پرداخت. در اين سال‏ها با هنرمنداني چون عزت‌الله انتظامي، داوود رشيدي و ركن‌الدين خسروي در بيش از ۴۵ نمايش از جمله: "سنگ و سرنا" (نصرت پرتوي)، "بنگاه تئاترال" (علي نصيريان)، "غروب در دياري غريب"، "قصه‌ ماه پنهان" و "سگي در خرمن‏جا" ( هرسه به كارگرداني عباس جوانمرد) همكاري كرد. وي در همين سال‏ها در ايران طراح صحنه و لباس چند سريال تلويزيوني از جمله: "سمك عيار" و "افسانه‌هاي كهن فارسي"؛ و هم‏چنين در اروپا، طراح صحنه و لباس فيلم‌هاي "صحراي تاتارها"، "ملاقات با مردان استثنايي"، "رقص‌هاي مقدس"، "در غربت"، "مهابهارتا" و "اولين پل" بوده است. فيلم "شازده احتجاب" (بهمن فرمان‌آرا) نخستين فيلم سينمايي است كه ملك‌جهان خزاعي طراحي صحنه و لباس آن را در ايران انجام داد. او در سال‌هاي قبل از انقلاب در چند فيلم ديگر كار كرد كه شاخص‌ترين آن‏ها "سايه‌هاي بلند باد" و "ملكوت" است. خزاعي در سال‌هاي بعد از انقلاب اسلامي پس از تجربه‌هاي فراواني كه در انگلستان و فرانسه كسب كرده‌ بود، طراحي صحنه و لباس تعداد زيادي از فيلم‌هاي سينمايي را عهده‌دار بوده كه از آن جمله مي‌توان "بلندي‌هاي صفر"، "عاشق فقير"، "دل و دشنه"، "ضيافت"، "غزال"، "فصل پنجم"، "تولد يك پروانه"، "دو زن"، "صنم"، "دختران خورشيد"، "نسل سوخته"، "تيك"، "باران"، "دختري به‌نام تندر"، "بانوي كوچك" و "دخيل" را نام ‌برد.